Nie był w stanie zapłacić wysokiego czynszu właścicielowi, który kupił od związkowców z „Solidarności” dom przy Oboźnej 7.
– Ponad 900 zł za 30m.kw.? Toż to ludobójstwo! – wołała w piątek Alina Inglik, która mieszka w tej śródmiejskiej kamienicy. – Wczoraj w piwnicy umarł nasz sąsiad, ale jutro może się w niej znaleźć każdy z nas – mówili inni lokatorzy.
Dom należy do spółki NG Invest. W2005 r. kupiła go od związku zawodowego „Solidarność”, który w latach 90. dostał prawa do tej nieruchomości po podziale mienia PRL-owskiego Zrzeszenia Pracowniczych Związków Zawodowych. „Gazeta” wielokrotnie pisała o obawach lokatorów kamienicy. -Nie dano nam prawa pierwokupu mieszkań, po prostu sprzedano nas razem z kamienicą -mówi Alina Inglik. Teraz domem zajmują się Jerzy Grabowiecki i Mariusz Nowakowski z zarządu NG Invest. – Właściciele i lokatorzy mieszkań płacą wyższy czynsz, bo odkładamy na fundusz remontowy.
W lipcu – 19,98 zł za m kw, ale to nie jest nawet stawka rynkowa – przekonują. Zmarły Paweł Woźniak 16 maja został eksmitowany z mieszkania na piątym piętrze do boksów po byłej kotłowni.
– To były tymczasowe pomieszczenia socjalne, które przygotowaliśmy. Zaakceptował je komornik. Miasto, niestety, nie było w stanie zapewnić lokalu zastępczego, a my i tak czekaliśmy już cztery lata na uregulowanie 30 tys. długu przez pana Woźniaka – mówi Mariusz Nowakowski.
– Była bieżąca woda i mieliśmy gdzie się położyć. Co prawda, gdy były ulewy, zalewało nas, ale jakoś sobie radziliśmy. Po miesiącu wyrzucili nas na klatkę schodową, a zejście do piwnicy zamknęli kratą -opowiada Andrzej Kubecki, który również 16 maja został eksmitowany z mieszkania.
-W czwartek koło godziny 20 znalazłem go tutaj na podłodze -wskazuje na betonową posadzkę. – Nikt nikogo nie wyrzucał, po prostu lokal tymczasowy przyznaje się na miesiąc i po tym czasie poprosiłem panów o opuszczenie pomieszczeń, które bezprawnie zajmują – stwierdza Jerzy Grabowiecki.
Inaczej widzi to Maryla Woźniak, była żona pana Pawła -Wywalili go jak śmiecia. Był chory, miał problemy z nogami i z krążeniem. Do tego po śmiercimatki załamał się, zaczął częściej pić – opisuje.
Są siedzi nie mówią o nim złe go słowa. -Kulturalny, miał fach w rękach, był stolarzem -wspomina Janusz Błaszczyk. W sprawie bezdomnego interweniował w urzędzie. Bez skutku. -Pan Woźniak nie chciał skorzy stać ani z zaproponowanych przez nas noclegowni, ani innych form po mocy -mówi Barbara Baciarelli z ośrodka pomocy społecznej przy Żurawiej.
-Prawda, Paweł do nich po pomoc nie chodził, ale jak miał iść, skoro z bólu ledwo się poruszał? – zastanawia się pan Janusz.
