4 marca Sejm przyjął przygotowany przez premiera Donalda Tuska dokument: „Główne problemy, cele i kierunki programu wspierania rozwoju budownictwa mieszkaniowego do 2020 roku”.
Wynika z niego, iż aktualnie statystyczny deficyt mieszkań w Polsce wynosi ok. 1 mln 850 tys. (…) Uwzględniając, że część mieszkań teoretycznie niezamieszkałych jest w praktyce wykorzystywana w szarej strefie najmu, a także, że część mieszkań teoretycznie znajdujących się w budowie jest w praktyce zamieszkałych, (…) obecnie faktyczny deficyt mieszkaniowy wynosi ok. 1,4-1,5 mln mieszkań.
Autorzy dokumentu wskazują także, że obecnie w Polsce buduje się ok. 160 tys. mieszkań, czyli najwięcej od 1989 r. Jednocześnie w ciągu najbliższych kilkunastu lat, z powodu złego stanu budynków, trzeba będzie wycofać z eksploatacji ok. 200 tys. mieszkań.
Z dokumentu wynika też, że lokale mieszkalne w Polsce są niewspółmiernie drogie w porównaniu z krajami Europy zachodniej. Podczas gdy w największych miastach za przeciętną pensję można nabyć tylko 0,5 metra kwadratowego mieszkania, to w krajach starej Unii aż 2-3 metry kwadratowe.
Jednym z głównym celów polityki mieszkaniowej państwa w najbliższym dziesięcioleciu ma być dofinansowanie budownictwa socjalnego. Obecnie, według Instytutu Rozwoju Miast, brakuje ok. 18 tys. takich lokali. Innymi celami, które przewiduje dokument, są: rozwój prywatnego budownictwa mieszkań na wynajem, obniżenie kosztów budowy mieszkań, likwidacja luki remontowej i ograniczenie zapotrzebowania na energię w sektorze mieszkaniowym.
Za przyjęciem dokumentu głosowało 221 posłów, przeciw – 186, 14 wstrzymało się.
Źródło: www.lewica.pl
